Premijer Republike Srpske Radovan Višković nalazi se na spisku učesnika u srebreničkom genocidu kojeg je prije 16 godina sačinila posebna Komisija za istraživanje događaja u i oko Srebrenice od 10. do 19. Jula 1995. godine. Tu Komisiju je, podsjećamo, formirala Vlada Republike Srpske 15. decembra 2003. godine, na inicijativu OHR-a. Izvještaj je objavljen u julu 1995. godine, a sastavni dio tog izvještaja je spisak osoba koje su učestvovale u operaciji Krivaja 95. Na tom spisku se nalazi više od 20 hiljada imena, ali on tada nije objavljen.
Istraga.ba došla u posjed tog spiska, i na njemu se, pod rednim brojem 13715 nalazi ime Radovan Višković, sin Borivoja, rođen 1. februara 1964. godine u mjestu Boljević. U pitanju su, dakle, podaci identični podacima navedenim u biografiji aktualnog predsjednika Vlade Republike Srpske Radovana Viškovića.
Radovan Višković, navedeno je u dokumentu, imao je čin poručnika i bio je član Glavnog štaba Vojske Republike Srpske sa Ratkom Mladićem na čelu.
Isti ovaj poručnik Radovan Višković pomenut je i u iskazu svjedoka Željka Kerkeza, načelnika Odjeljenja saobraćajne službe u Glavnom štabu vojske Republike Srpske.
Kerkez je 25. jula 2008. godine, svjedočeći na otvorenoj sjednici u haškom suđenju u predmetu Vujadin Popović i drugih oficira Vojske RS-a optuženih za genocid, direktno pominjao poručnika Radovana Viškovića s kojim je zajedno, dva dana nakon pada Srebrenice išao u Potočare, te se “zaustavljao” u Novoj Kasabi, gdje su vidjeli Bošnjake zatočene na stadionu u tom mjestu kod Milića. Svjedok Kerkez je potvrdio da je u istom automobilu sa Radovanom Viškovićem išao i na sastanak sa Rajkom Krsmanovićem, načelnikom odjeljenja za saobraćaj Drinskog korpusa. Evo izvoda iz njegovog svjedočenja.
“Znači, kad sam stigao u Potočare, primjetio sam određeni broj vozila koji je postrojen i veći broj naroda, znači, muslimanskog življa. Znači, žena, djece, mladića, staraca kako se sa odrenđenim stvarima koje su nosili, znači, u rukama, ukrcava u ta postrojena vozila. Tu sam zatekao jedinice civilne policije, jedinice vojske i bila je odreñena grupa UNPROFOR-a, koja je obezbjeđivala to ukrcavanje. Tu je, pošto je bila vojska, bilo i određeni broj stariješina a… koje sam poznavao iz viđenja iz Drinskog korpusa. Jedino, lično sam znao ovog načelnika saobraćajne službe, pukovnika Krsmanovića s kojima /sic/ sam stupio u kontakt i razgovarao. (Pitanje: O čemu ste to razgovarali sa pukovnikom Krsmanovićem?) Znači, uglavnom razgovor je tekao o procesu transporta. Znači, da li ima dovoljno transportnih sredstava, i da li ima problema oko toga. Na što mi je odgovorio da je sve obezbijeđeno i da ne treba nikakve intervencije”, kazao je Kerkez.
Krsmanović, kojeg svjedok Kerkez pominje, se zove Rajko i njegovo ime je navedeno u prvostepenoj presudi Haškog tribunala protiv Vujadina Popovića, Ljubiše Beare, Drage Nikolića, Ljubomira Borovčanina, Radivoja Miletića, Milana Gvere i Vinka Pandurevića osuđenih za genocid. I Krekez i Rajko Krsmanović se pominju u fusnoti 330 presude, kojom se opisuje ko su bili pozadinci tokom operacija u Srebrenici.
“Odluka o činjenicama o kojima je presunđeno koje je predložilo tužilaštvo, činjenica br. 80; Božo Momčilović, T. 14071–14072 (22. avgust 2007. godine). Odjeljenjem za pozadinu komandovao je pukovnik Lazar Aćimović. Pukovnik Rajko Krsmanović bio je načelnik saobraćajne službe u Odjeljenju za pozadinu. Željko Kerkez, T. 24088 (25. juli 2008. godine); Dragoslav Trišić, T. 27066 (20. oktobar 2008. godine), piše u fusnoti.
Dakle, presuđene su činjenice da se načelnik saobraćajne službe Drinskog korpusa zvao – Rajko Krsmanović, a ne Milan Krsmanović, kako je na jednom od ročišta u Hagu saopćeno, na što se poziva RTRS, pokušavajući da prikrije odgovornost premijera Republike Srpske.
Nadalje, u istoj presudi, fusnota 930 je navedeno da je zaštićeni “svjedok PW-109, T. 14589–14591 (djelimično zatvorena sjednica) (31. avgust 2007. godine) (gdje je izjavio da su u tom razgovoru učestvovali i general Krstić i pukovnik Krsmanović, i da su ti ljudi razgovarali o autobusima za prebacivanje stanovnika, bosanskih Muslimana”.
Dakle, ponovo se pominje pukovnik Rajko Krsmanović, a ne Milan Krsmanović, kako tvrdi RTRS.
Nadalje, u revidiranoj konsolidovanoj optužnici Tužilaštva u Hagu u predmetu protiv Vujadina Popovića i drugih je navedeno: “Udruženi zločinački poduhvat s ciljem da se muslimansko stanovništvo Srebrenice i Žepe prisilno premjesti ili deportuje i udruženi zločinački poduhvat s ciljem da se vojno sposobni muškarci Muslimani iz Srebrenice pobiju navode se u Optužnici kao dva udružena zločinačka poduhvata. Međutim, u oba su učestvovali isti oficiri, među kojima su bili sljedeći:Radovan Karadžić, predsjednik RS; general Ratko Mladić, komandant VRS-a; general Milenko Živanović, komandant Drinskog korpusa; general Radislav Krstić, načelnik Štaba/zamjenik komandanta i komandant Drinskog korpusa; general Zdravko Tolimir, pomoćnik komandanta za obavještajno- bezbjednosne poslove, Glavni štab; general Radivoje Miletić, načelnik Odjeljenja za nastavno-operativne poslove i zastupnik načelnika Glavnog štaba; general Milan Gvero, pomoćnik komandanta za moral, vjerska i pravna pitanja; pukovnik Petar Salapura, načelnik za obavještajne poslove Glavnog štaba; pukovnik Ljubiša Beara, načelnik za bezbjednost Glavnog štaba; pukovnik Radoslav Janković, oficir za obavještajne poslove Glavnog štaba; major Dragomir Pećanac, oficir za bezbjednost Glavnog štaba; potpukovnik Vujadin Popović, načelnik za bezbjednost Drinskog korpusa; potpukovnik Rajko Krsmanović, načelnik saobraćajne službe Drinskog korpusa; pukovnik Lazar Aćamović, pomoćnik komandanta pozadinskih službi Drinskog korpusa; pukovnik Vidoje Blagojević, komandant Bratunačke brigade; kapetan Momir Nikolić, načelnik za bezbjednost i obavještajne poslove Bratunačke brigade; pukovnik Vinko Pandurević, komandant Zvorničke brigade; potpukovnik Dragan Obrenović, zamjenik komandanta i načelnik Štaba Zvorničke brigade; poručnik Drago Nikolić, načelnik bezbjednosti Zvorničke brigade; kapetan Milorad Trbić, oficir za bezbjednost Zvorničke brigade; i Ljubomir Borovčanin, zamjenik komandanta Specijalne brigade policije Ministarstva unutrašnjih poslova RS.”
Dakle, ponovo se, kao dio UZP-a, pominje ime Rajko Krsmanović, a ne Milan Krsmanović, kako, koristeći jednu grešku u sudnici Haškog tribunala, navode mediji u Republici Srpskoj.
Upravo taj Rajko Krsmanović je vodio razgovor da Željkom Kerkezom i poručnikom Radovanom Viškovićem, što u svom iskazu potvrđuje svjedok Željko Kerkez. Istog dana, 13. jula u 21 sat vođen je telefonski razgovor između osoba: Krsmanović i Višković, a koji se odnosio na transport zarobljenih Bošnjaka u selu Sandići, koje se nalazi između Bratunca i Konjević Polja. Istraga je u posjedu originalne verzije prijevoda na engleski jezik i nigdje se ne navodi da je u pitanju “Goran Višković”, kako tvrdi RTRS. Istina, u operaciji Krivaja 95. je sudjelovala osoba po imenu “Goran Višković”, ali sa činom “vodnika” i nema nikakve veze sa transportom.
Radovan Višković je, podsjećamo, imao čin poručnika i bio je pomoćnik načelnika za saobraćaj u Glavnom štabu Vojske Republike Srpske sa Ratkom Mladićem na čelu. To je, već smo naveli, u svom iskazu potvrdio i svjedok Željko Kerkez, koji je priznao da ga je u Potočare i Novu Kasabu 13. Jula 1995. godine vozio poručnik Radovan Višković. Dakle, isti onaj Radovan Višković koji se nalazi na spisku Komisije za Srebrenicu, sa istim podacima navedenim u biografiji Radovana Viškovića, aktualnog premijera Republike Srpske. U avgustu 2018. godine Vlada Republike Srpske sa Željkom Cvijanović na čelu je poništila Izvještaj Komisije za Srebrenicu iz 2004. godine. Nakon toga je formirana nova Komisija koja treba da sačini novi izvješta i finansira se novcem Vlade RS, sa Radovanom Viškovićem na čelu.
