Državni zastupnik Nenad Stevandić učestvovao je u udruženom zločinačkom poduhvatu na podučju Krajine, piše u drugoj izmijenjenoj optužnici koju je Haški tribunal podigao protiv sad već osuđenog ratnog zločinca Stojana Župljanina.
optužnica protiv Župljanina
“U tom UZP-u su učestvovali brojni pojedinci. Stojan Župljanin je djelovao u dogovoru s drugim učesnicima u UZP-u, među kojima su bili Radoslav Brđanin, Momir Talić, Slobodan Milošević, general Ratko Mladić, Radovan Karadžić, Nikola Koljević, Momčilo Krajišnik, Biljana Plavšić, Mićo Stanišić, Slobodan Dubočanin, Simo Drljača, i drugi načelnici SJB u opštinama pod nadležnošću Stojana Župljanina, zatim Darko Mrđa, Nenad Stevandić, Ljuban Ećim i drugi članovi rukovodstva bosanskih Srba”, navedeno je u optužnici Haškog tribunala.
I nije ovo jedini haški dokument u kojem se pominje Nenad Stevandić, aktualni predsjednik Ujedinjene Srpske i zastupnik u Predstavničkom domu Parlamentarne skupštine BiH.
Stevandić je, naime, tih godina bio pripadnik paravojnih formacija poznatih kao SOS (Srpske odbrambene snage) i direktno je odgovarao Jovici Stanišiću, šefu Miloševićeve Državne bezbjednosti. Od 5. maja 1992. godine Nenad Stevandić će bio član Ratnog štaba Autonomne regije Krajina.
Od petnaest članova tog Štaba, trojica su procesuirana pred Haškim tribunalom. Radoslav Brđanin i Stojan Župljanin pravosnažno su osuđeni, dok je Momir Talić umro prije izricanja presude. U prvostepenoj presudi protiv Brđanina, Nenad Stevandić je označen kao vođa jedinice SOS.
“Premda su neke paravojne grupe povezane sa opozicionim stranakama u Srbiji, SOS je bio usko povezan sa SDS-om i Kriznim štabom ARK-a koji je koristio SOS kao operativno sredstvo koje je doprinijelo provođenju Strateškog plana. Nenad Stevandić i Slobodan Dubočanin, prvi šef, a drugi pripadnik SOS-a, bili su članovi Kriznog štaba ARK-a”, navedeno je u presudi u predmetu protiv Radoslava Brđanina.
Paravojne grupe su, piše dalje u presudi, učestvovale u borbenim operacijama koje je izvodio Prvi Krajiški korpus širom Autonomne regije Krajina, a među njima je djelovala i jedinica SOS kojom je komandovao Nenad Stevandić. Jedan od dokaza koji je korišten u Haagu je i presretnuti razgovor između Nenada Stevandića i Radovana Karadžića od 17. avgusta 1991.
“Pošto smo Brđanina ubacili u šemu, on sad ne da Voji (Kuprešaninu – predsjedniku Skupštine ARK-a i članu Kriznog štaba ARK-a) i Anđelku (Grahovcu – predsjedniku vlade ARK-a) da prave gluposti. Međutim, oni su se onda svi okrenuli protiv Brđanina, i Zoran i Anđelko i Vojo jer, ne radi ljubomore, nego zato što su se htjeli umiješati u ovaj dio posla iz nekih ne znam ni ja”, kazao je Stevandić Radovanu Karadžiću.
U presudi protiv Miće Stanišića i Slobodana Župljanina navedena je i izjava zaštićenog svjedoka ST183 koji je kazao da su među vođama Srpskih odbrambenih snaga bili Slobodan Dubočanin, Nenad Stevandić, Ljuban Ećim i Zdravko Samardžija.
“U ranim jutarnjim satima 3. aprila 1992. godine, naoružani pripadnici SOS-a podigli su barikade i blokirali grad Banju Luku”, navedno je u presudi u predmetu Stanišić-Župljanin.
Ime predsjednika Ujedinjene Srpske se pominje i u predmetu protiv Radovana Karadžića gdje je označen kao vođa “Crvenih beretki” i SOS jedinica. Državni zastupnik Nenad Stevandić je pominut i tokom suđenja Momčilu Krajišniku, gdje ga je svjedok Ewan Brown pomenuo kao vođu paravojnih snaga. Osim toga, Stevandić je pomenut i u presudi protiv Krajišnika.
“Paravojna grupa Srpske odbrambene snage (u daljem tekstu: SOS) pod komandom Nenada Stevandića, člana Kriznog štaba ARK-a, djelovala je u Banjoj Luci u proljeće i ljeto 1992. U njenom sastavu su bili osuđivani kriminalci, a bila je povezana s rukovodiocima SJB-a i CSB-a. Pripadnici SOS-a čak su služili kao pratnja visokim funkcionerima SDS-a, na primjer Radoslavu Brđaninu. U vrijeme referenduma o nezavisnosti republike, održanog 29. februara i 1. marta 1992., pripadnici SOS-a blokirali su zgradu opštine u Banjoj Luci”, piše u presudi protiv Momčila Krajišnika.
